BİR BAŞKADIR MEMLEKETİMİN BAYRAMLARI!
Türkiye’de 191 farklı ülkeden yaklaşık 110 bin uluslararası öğrenci eğitimini sürdürüyor. Ramazan Bayramı için ise birçoğu ülkelerinin yolunu tuttu. Biz de Türkiye’nin farklı şehirlerinde okuyan uluslararası öğrencilerle bir araya geldik. Ülkelerindeki Ramazan Bayramlarını, geleneklerini, örf ve adetlerini konuştuk. Hepsi de “Bir başkadır memleketimin bayramları” diyor.
Türkiye’de Ortadoğu’dan Afrika’ya, Asya’dan Avrupa’ya kadar 191 ülkeden yaklaşık 110 bin uluslararası öğrenci eğitim görüyor. Uluslararası Öğrenci Dernekleri Federasyonu (UDEF) çatısı altındaki dernekler de bu öğrencilerle birebir ilgileniyor. Ramazan Bayramı yaklaşınca misafir öğrencilerin çoğu ise memleket hasretiyle ülkelerinin yolunu tuttu. Bir de bayramı memleketlerinden uzakta karşılayacaklar var.
Onlar gurbette memleketlerindeki bayramları özlüyor, ailelerine hasret bayramı karşılamaya hazırlanıyor. Biz de UDEF aracılığıyla Türkiye’nin farklı şehirlerinde üniversite eğitimini sürdüren, bayramda memleketlerine gidemeyen Tanzanyalı, Taylandlı, Çeçenistanlı, Faslı, Kazakistanlı, Makedonyalı ve Tacikistanlı uluslararası öğrencilerle bir araya geldik. Ülkelerindeki bayramları, gelenekleri, örf ve adetlerini konuştuk. Hepsi de “Bir başkadır memleketimin bayramları” diyor.
Çocukların alnından öpülür
KAZAKİSTAN Toleuzhan Galiyeva (26) Sakarya Üniversitesi İslam Hukuku yüksek lisans öğrencisi
“Ramazan’da Kazaklar konuk ağırlama geleneklerine önem verir. Ayrıca Kazakistan’da Müslümanlar, bayram namazı kılar ve bayramlaşırlar. Evde hazır olan sofraya akrabalar oturtulur. Genelde Kazakistan sofralarında ‘beş parmak’ adıyla bilinen et yemeği, ‘Özbek pilavı’ ve ‘bauyrsak’ bulunur. Etcil bir millet olduğumuzdan çoğu yemekte et vardır. Hatta çorba da bile. Özellikle at eti sevilir. ‘Kımız’, ‘at sütü’, ‘şubat’ ve deve sütü de içilir. Çocuklar birer poşet alarak evlerinin etrafındaki tüm köy sakinlerinin bayramlarını kutlar ve şeker toplarlar. Kadınlar güzel elbiselerini giyerler. Ülkemde, Türkiye gibi büyüklerin elini öpme âdeti yoktur. Aksine büyükler çocukların alnından öper. Ramazan Bayramı’na özel bir program ya da etkinlik yoktur. Bayramlaşmada akraba ve komşu ziyareti ile yetinirler.”
Çocuklar havai fişek patlatır
TAYLAND Nasruddin Chehae (26) Sütçü İmam Üniversitesi İlahiyat Fakültesi öğrencisi
“Ülkemde bayramlar çok harika geçer. Ramazan Bayramı için herkes Ketupat yemeğini hazırlar. Hamurun içinde pirinç pilavı olduğunu düşünün ama çok şekerlidir. Şekersizi de yapılır. Ziyaretlerde onu yanımızda götürürüz. Tubat ise tatlıdır. Guladagin yemeği ise etli bir yemek. O da şekerlidir. Herkes terziye gidip kıyafet diktirir. Bayram için on gün önceden her köyde köyün adıyla birlikte merhaba yazılı bir ana kapı yapılır ki, ziyarete gelenler görsün. Meydanlarda ilahiler söylenir. Çocuklara camilerde dondurma verilir. Sokaklarda havai fişek patlatır çocuklar. Ülkemde Ramazan Bayramı bambaşkadır, her açıdan rengârenk ve coşkuludur.”
Kına yakılır, evler mis gibi kokar
TANZANYA Noorein Omar (24) İstanbul Üniversitesi Tıp Fakültesi öğrencisi
“Tanzanya’da herkes oruç tutuğu için sokaklarda yemek satılmaz. Bayramda yöresel yemekler yapılır, ailece sabah namazına gidilir. Namazdan sonra sütlü çayı şekerli içeriz. Mutlaka kek kurabiye olur. Etli kavurma da yenir. Öğle yemeğinde Biryani yenir; etli, pirinçli ve özel baharatlı olur. Rengârenk yeni elbiseler giyilir. ‘Bayrama ulaştık!’ diye çocuklar dâhil herkes kına yakar. Çünkü bizim için kına mutluluğu sembolize eder. Evler mis gibi kokar, mutlaka parfümlü tütsü yakılır. Çocuklar lunaparklara götürülür. Bayramda her çocuğa yeni bir oyuncak alınır, şeker dağıtılmaz, para verilir. Meydanda yemekler de satılır, kart oyunları da oynanır. Bayram ülkemde çok renkli ve coşkulu yaşanır.”
Ziyarete gelenlere hediyeler verilir
ÇEÇENİSTAN Anjelika Bitaeva (34) Sakarya Üniversitesi Alman Dili ve Edebiyatı
“Bayram sabahı ilk damat ziyarete gelir, ardından akrabalar ve komşular. Gelenlere çorap, eşarp verilir, mendil takılır. Maddi durumu kötü olan ailelerde bile evlerde masalar yemeklerle doludur. Çeçenistan’da bayramda hayat tamamen değişir. Ramazan ayında müzik çalınmaz ama bayramda belli yerlerde milli danslar yapılır, herkes toplanır. Kafkas kıyafetleri giyilir. Köyün sanatçıları köyde, şehir sanatçıları şehirde türküler söyler. Kişiler tanımasalar bile yolda birini gördüğünde ‘Bayramın mübarek olsun!’ der. Garznihol isimli helva ve Merzadug isimli şekerli pilav yapılır. Kadınlar ve erkekler aileleriyle birlikte alanda toplanır, Kafkas dansı yaparlar. Çeçenistan’daki bayram havasını özlüyorum.”
Tüm şehir bayramlaşır
FAS Hamid Fezzaga (31) İstanbul Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Kelam Bölümü yüksek lisans öğrencisi
“Fas’ta Ramazan ayında da bayramda da Harira çorbası yapılır. İçinde nohut, et, kereviz, yeşil mercimek ve çeşitli baharatlar vardır. Kapı kapı dağıtılır. Bayramlarda kurabiye ve tatlılar dışında naneli, şekerli, yeşil çay Kabelgazel ismindeki tatlı ikram edilir. Şebbekiya tatlısını ise kadınlar özel yapar, susamlı ve ballıdır. Fas’ta aile içi bayramlaşma yapıldıktan sonra bayramın birinci günü tüm şehir, şehrin en büyük alanında toplanır. Kadınlar ayrı erkekler ayrı yerde durur. Birbirini tanımasalarda herkes bayramlaşır. Çocuklar ise kapı kapı dolaşıp harçlık alır. Bu yıl ülkemde bayramı geçiremeyeceğim. Fas bayramlarını özlüyorum.”
Ekmek dağıtıp hediye alınır
MAKEDONYA Ahmet Derviş (26) Kocaeli Üniversitesi yüksek lisans öğrencisi
“Ramazan’dan bir gün önce alalık dediğimiz yuvarlak bir ekmek yapılır. Arife günü bu ekmeğin üzerine bir tane lokum konulur, küçük kız çocukları komşulara alalık dağıtır. Ekmeği getirdiği için onlara hediyeler verilir. Bayram namazından sonra büyükten küçüğe doğru insanlar sıralanır, bayramlaşılır. Bayramlaşmadan sonra çocuklar sıraya geçer, torbalarını açar. Erkekler yanlarında getirdiği iki kiloluk bonbon dediğimiz şekerlerden çocuklara dağıtır. Makedonya’daki bayramları özlüyorum. Ramazan coşkusu Makedonya’da bir başka yaşanır.”
Sabah ezanıyla sokağa çıkılır
TACİKİSTAN Bahrullah Aşurov (29) Trakya Üniversitesi Uluslararası İlişkiler yüksek lisans öğrencisi
Sovyetler Birliği’nden kaynaklı Tacikistan’da bayram kültürü çok fazla yaşanmıyor. Halk oruç tutar ama Ramazan geldiğinde o manevi coşku sokaklarda fark edilmiyor. Bir gün önceden bayram için hazırlık başlar; ev temizliği yapılır, yeni kıyafetler hazırlanır. Bayram sabahı ezan duyulur duyulmaz, çocuklar sokağa çıkar, herkes bulunduğu bölgeyi gezip “Bayramın mübarek olsun!” diyerek kapı çalar. Çocuklara para ve tatlı verilir. Aynı evin kapısı ikinci kez çalınmaz. Bayramı ülkemde yaşamayı çok isterdim.”
Kaynak: www.sabah.com.tr